Voor de verbetering van de zorg voor ouderen wordt dit jaar veel aandacht gevraagd. Na de vele bezuinigingen op de directe hulpverlening en de enorme toename van de regelgeving, lijkt nu een kentering op te treden. Wat is de rol van architectuur in dit proces?

Ouderenzorg

Speerpunt van de kersverse minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Hugo de Jongh is de ouderenzorg. Vooral de eenzaamheid onder ouderen gaat hem aan het hart. “Meer dan de helft van onze 75-plussers voelt zich eenzaam”, zei De Jongh onlangs. “Ongeveer 10 procent daarvan voelt zich zeer eenzaam: zij hebben niemand meer om op terug te vallen.” De Jongh wil samen met wethouders en maatschappelijke partijen de eenzaamheid onder ouderen te lijf te gaan.

Lees hele artikel: https://www.dearchitect.nl/architectuur/artikel/2018/1/groeiende-aandacht-voor-collectieve-woonvoorzieningen-101186154 

Auteur:         Harm Tilman
Bron artikel: https://www.dearchitect.nl/

Opinie Rob Ligteringen

De ouderenzorg moet op de schop. Veel instellingen durven het roer niet fundamenteel om te gooien, maar niets doen is geen optie meer. In de komende jaren gaan private partijen een grotere rol krijgen in de woonvoorziening voor ouderen.

Dit is een moeizaam proces. Bestuurders in zorginstellingen slagen er maar moeilijk in een parapluvisie te formuleren, gewend als ze zijn om het probleem vooral vanuit hun eigen situatie te benaderen. Een situatie die overigens behoorlijk nijpend kan zijn. Leegstand komt steeds vaker voor en de vraag is of ze door die leegstand hun instelling nog wel financieel gezond kunnen houden.

“We moeten radicaal anders kijken naar de ouderenzorg. Ouderen verzorgen in de eigen buurt, dat zou de norm moeten zijn”. Wij willen dat mensen in hun eigen buurt oud kunnen worden.” De zorgbuurthuizen moeten  gerund worden door een kleine groep zorgprofessionals en vrijwilligers uit de buurt. Hierdoor zijn duurbetaalde directeuren en managers niet meer nodig

Ook moeten de zorgbuurthuizen korte metten maken met de eenzaamheid waar veel ouderen met te kampen hebben. “Vaak is het ook zo, als je ouder wordt, dat veel mensen in je eigen buurt al wegvallen. Dat is al verdrietig genoeg”, “Als je dan op het moment dat je zorg nodig hebt ook nog eens moet verhuizen, bijvoorbeeld naar de andere kant van de stad of een ander dorp, dan ga je natuurlijk nog meer uit je sociale contacten en dan is de kans op eenzaamheid nog groter.”